Pakmani to osoby świadome znaczenia rozwoju we współczesnym świecie, które wiedzą, że bez podnoszenia kwalifikacji, stałego zdobywania wiedzy oraz śledzenia nowości szkoleniowych, nie będą mieć szans na awans, odniesienie sukcesu oraz uzyskanie odpowiedniej efektywności. Podążają za trendami edukacyjnymi i samodzielnie poszukują możliwości dokształcania oraz informacji o szkoleniach w organizacji, w której są zatrudnieni, ale także poza nią. Brak możliwości rozwoju i uczestniczenia w programach rozwojowych jest dla nich demotywujące i wpływa negatywnie na postrzeganie przez nich pracodawcy. Pakmani samodzielnie troszczą się o swój stały rozwój i zgłaszają swoje potrzeby w obszarze podnoszenia kwalifikacji. Są zdeterminowani, aby móc wziąć udział w działaniach rozwojowych potrafią przeorganizować swój dzień pracy oraz obowiązki. Po odbytym szkoleniu chętnie wdrażają poznane nowości oraz rozwiązania i wykorzystują zdobytą wiedzę i nabyte umiejętności, ponieważ uważają, że to konieczne, gdyż lubią być efektywni. Wysoko cenią sprawdzone już narzędzia i poszukają kontaktu z prowadzącymi. Dobrze czują się jako uczestnicy różnego rodzaju grupowych form rozwojowych i cenią wymianę doświadczeń.
Pakmani są skupieni na podnoszeniu własnych kwalifikacji, a rozwój to ich główny cel. Interesują się tematyką związaną z komunikacją w zespole, zarządzaniem zmianą w organizacji i negocjacjami, a za przydatne obecnie kwalifikacje uważają: komunikację interpersonalną i wellbeing.
Największą ich grupę stanowią mężczyźni – 61%. Większość ich przedstawicieli to osoby w wieku 25-34 – 39%, 35-44 – 26% oraz 45-54 – 20%, żyjące w mniejszych (20-50 tysięcy) i dużych miastach (200-500 tysięcy) i raczej dobrze określające swoją sytuację materialną. Największa ich grupa posiada średnie i magisterskie wykształcenie – odpowiednio 37% i 30%. Pakmani głównie zajmują stanowiska handlowe/sprzedażowe, specjalistyczne/eksperckie oraz stanowiska dyrektorskie, pracując najczęściej w firmach zatrudniających do 250 oraz od 501 do 1000 osób, choć aż 37% z nich nie wie ilu pracowników jest zatrudnionych w ich organizacji. Cenią fachowość, eksperckość oraz jakość, są bardzo konkretni i poprawni, a dodatkowo uwielbiają planować.
Najlepszym podejściem w zakresie form rozwojowych w przypadku Pakmanów jest otwarcie im drogi do niemal nieograniczonego rozwoju na odpowiednim poziomie. Dostarczanie im informacji o możliwościach podnoszenia kwalifikacji oferowanych przez organizację oraz taki ich dobór by prowadzący mieli duże doświadczenie i jak najszerszą wiedzę w danym obszarze. Warto także zapewnić im czas na rozwój, by nie kolidował z codziennymi obowiązkami, ale także, jeśli to możliwe, zapewnić im dofinansowanie oraz szeroki wachlarz form i tematyki, gdyż potrzebują oni dostępu do form mieszanych – choć lubią szkolenia stacjonarne, ciekawią ich np. aplikacje rozwojowe i nowe rozwiązania. Nie są to osoby potrzebujące zachęcenia, ale ich chęć do rozwoju oraz wdrażania zdobytej wiedzy i umiejętności warto wspierać poprzez dostarczanie im możliwie szerokiej gamy szkoleń oraz innych źródeł nieustannego rozwoju.
Pełne opracowanie person oraz quiz pozwalający na stwierdzenie jaką personą rozwoju jest dany pracownik są dostępne na stronie badania: https://nowemotywacje.pl/kompetencje-miekkie-i-potrzeba-ich-rozwoju-jak-ucza-sie-obecnie-pracownicy/