Czym jest wypalenie zawodowe? Jak mu zapobiegać? Czy można go uniknąć?
Wypalenie to efekt długotrwale działającego stresu. W wyniku utraty możliwości radzenia sobie ze stresem rozpoczyna się wieloetapowy proces zaniku sił, zaangażowania, radości z pracy i motywacji, a nawet dobrej opinii o sobie samym jako pracowniku.
Osoby wypalone doświadczają nasilającego się uczucia wyczerpania emocjonalnego, psychicznego, jak i fizycznego, choć wypalenie – szczególnie w fazach początkowych – nie jest widoczne dla zewnętrznego obserwatora. Jeżeli nie zostaną podjęte odpowiednie kroki – osoby wypalone mogą trwale utracić swoją efektywność.
Wypalenie zagraża Ci wówczas, gdy:
Objawów wypalenia jest ponad sto – obejmują zarówno sferę psychiczną (odczucia, sposób myślenia o sobie i innych, motywację, procesy decyzyjne), jak i sferę fizyczną (sposób zachowania – np. wycofanie się lub konfliktowość, złe samopoczucie).
Objawy zazwyczaj pojawiają się i narastają powoli przez długi czas. Do najczęstszych należą:
Etap I – Wyczerpanie emocjonalne – osoby znajdujące się na tym etapie odczuwają stałe zmęczenie, rozdrażnienie i napięcie, którego nie potrafią obniżyć; nie umieją też skutecznie odpoczywać, co prowadzi do utrwalenia poczucia zmęczenia i irytacji, a drobne błędy i niepowodzenia stają się problemem nie do przezwyciężenia. Nawet codzienne rutynowe, obowiązki traktowane są jako duże obciążenie.
Etap II – Depersonalizacja (cynizm) – osoba, która dotarła do etapu wypalenia, coraz bardziej instrumentalnie traktuje klientów, kolegów z pracy czy podwładnych, postrzegając innych jako zło konieczne; niemożliwy jest jakikolwiek autentyczny, serdeczny kontakt; praca z ludźmi staje się obciążająca, a sami ludzie dobierani są jako osoby roszczeniowe, wymagające wsparcia, nic nieoferujące w zamian, nieprzyjazne i interesowne.
Etap III – Utrata poczucia kompetencji – osoba znajdująca się na tym etapie procesu wypalenia czuje, że nie jest wystarczająco kompetentna, aby poradzić sobie z codziennymi obowiązkami zawodowymi; nawet tymi, których wypełnianie dotychczas odbywało się bez trudu. Niemożliwe staje się również odnoszenie sukcesów zawodowych – winą obarcza się szefa, współpracowników lub własnych klientów, uważając, że brak kompetencji jest związany z faktem otrzymywania wyłącznie “trudnych przypadków”. Na tym etapie osoba wypalona zawodowo najczęściej podejmuje dramatyczną decyzję o rezygnacji z pracy lub zmianie zawodu.
Aby uniknąć wypalenia w wymiarze psychicznym, powinieneś często upewniać się, czy to, co robisz, nadal jest ciekawe, czy nadal sprawia Ci przyjemność. Pamiętaj, że zasoby Twojej energii psychicznej są ograniczone, nie dopuść zatem do ich wyczerpania. Pomocne w tym zakresie są zachowanie asertywne w przypadkach, gdy inni chętnie obarczają Cię dodatkowymi zadaniami, konsumując tym samym Twoją energię. Niezbędna staje się umiejętność mówienia “nie”, jeżeli nie masz ochoty angażować się w kolejne przedsięwzięcia, w przeciwnym wypadku nieuchronnie grozi Ci niebezpieczeństwo wypalenia.
Jeżeli masz poczucie, że zagraża ci wypalenie lub że utraciłeś zdolność odczuwania satysfakcji z wykonywanej pracy, pomocne mogą okazać się następujące rady: